PANDAPUNTEN

Tijdens een wandeling met onze Spaanse waterhond Lola heb ik een openhartig gesprek met mijn dochter over daten en relaties. Zij is 19 jaar en heeft al ruim drie jaar een vaste relatie met een lieve jongen. Ik daarentegen ben alweer twee jaar vrijgezel. Af en toe heb ik het gevoel dat onze rollen omgedraaid zijn. Ik voel me soms net een puber met al die verschillende dates. Maar nu is het alweer een tijdje geleden. Ik moet nodig doorgesmeerd worden, vertel ik mijn dochter, want er komen al spinnenwebben te hangen. “Gatver!” roept ze vol afkeer. “Is dat jouw manier om te vertellen dat je seks nodig hebt, mam? Dan kan je beter vertellen hoeveel pandapunten je hebt.”
Pandapunten? Nog nooit van gehoord. Gelukkig legt mijn dochter vervolgens haarfijn uit wat dat betekent. Je krijgt één pandapunt als je één week geen seks hebt gehad. Tenminste, dat geldt voor studenten. Alle andere mensen krijgen een pandapunt voor één maand geen seks. Gevoelsmatig schaar ik mijn puberale zelf maar even onder de studenten.
De naam van deze punt komt van de reuzenpanda die met uitsterving bedreigt wordt. Deze beer heeft zo weinig seksuele lust dat hij maar één keer in de twee jaar paart. Dat levert hem wel 24 pandapunten op! Daarnaast is het vrouwtje maar drie dagen per jaar vruchtbaar. Pandapunten zijn daarom een herinnering aan het gevolg van te weinig seks: uitsterving.

“Hoeveel pandapunten heb jij al, mam?” is natuurlijk de vraag die volgt op het verhaal. “Euh…ik weet het eigenlijk niet…dan moet ik even in mijn agenda kijken.”
“Serieus???” roept ze verbaasd, “moet je in je agenda kijken wanneer je voor het laatst seks hebt gehad??”
Hm…ja dat klopt. Ik weet het niet uit mijn hoofd. Zo lang is het alweer geleden. Ik ben bang dat ik genoeg pandapunten heb. Gelukkig is uitsterven geen issue meer met drie kinderen.
“En hoeveel pandapunten heb jij dan?” is mijn logische wedervraag. “Nul!” zegt ze triomfantelijk. Oké oké, baas boven baas. Nu nog even vragen waar ik mijn pandapunten kan inwisselen.